|
Saborna crkva - Zadužbina mitropolita Pavla Nenadovića, podignuta 1762. godine, po planu bečkih arhitekata, dok je zvonik projektovao Zaharije Orfelin. Zidali su je cincarski majstori, na čelu sa Kostom Cincarinom, a limarske radove izveo Karlo Hofman. Ikonostas su 1781. godine, slikali Teodor Kračun i Jakov Orfelin, a rezbariju, novosadski majstor Andrija Marković. Stefan Dimitrijević vršio je obnovu 1805. Tomas Fridrih 1820. i Herman Bole 1909. godine, kada je crkva doobila renesansnu fasadu, po nacrtima Vladimira Nikolića, radi harmonije sa dvorom. Tada je uklonjena i kapela na horu, da se izradi mozaik, koji je kopija mozaika iz crkve svete Sofije u Carigradu. po zidovima, nalazi se nekoliko slika Paje Jovanovića na platnu, sa motivima iz Biblije i nacionalne istorije. Hram je posvećen svetom Nikoli. |
|
|
|
Gornja crkva - Najpre je bila manastir, koj se spominje 1561. godine, kao metoh Hilendara. Oštećena je od Turaka 1688. godine, a polovinom XVIII veka, obnovio je jeromonah Makarije. Ikonostas je 1765. radio Dimitrije Bačević, a svod i zidne slike Georgije Bakalović, 1824. godine. Posvećena je Vavedenju. |
|
|
|
Donja crkva - Potiče iz prve polovine XVIII veka, a obnovljena je 1793. godine. Ikone u priprati, radio je 1794. godine Stefan Gavrilović, dok je ikonostas delo Pavla Čortanovića. Rezbarija potiče od Marka Vujatovića iz 1828. godine, a godinu dana kasnije, Dimitrije Bratoglić, radio je ikone i živopis na svodovima. Crkva je posvećena svetom Petru i Pavlu. |
|
|
|
Katolička crkva - Potiče sa početka XVIII veka, a kao parohija spominje se 1735. godine. Podignuta je na mestu, gde je ranije bila benediktanska kapela, porušena od Turaka. Obnovljena je i proširena 1768. zatim 1863. i 1924. godine. Ima izvanredno lepa vrata u baroknoj rezbariji, a posvećena je svetom Trojstvu |
|
|
|
