|
vojvodina.com
arhiva
|
|
PREUZETO IZ LISTA: "DNEVNIK" OD 20. 01. 2004.
|
|
|
MUZIČKI ŽIVOT
Bez intuitivnog poniranja
Internacionalni majstorski kursevi za nekoliko različitih instrumenata, koji su održani od 11. do 17. februara, kao deo akcije prikupljanja novca za renoviranje klavira “Stenvej” u Muzičkoj školi “Isidor Bajić”, sadržali su i koncerte gostujućih profesora, od kojih se prva predstavila pijanistkinja Ajako Curuta.
Poreklom iz Japana, naturalizovana Amerikanka i gostujući profesor na raznim univerzitetima u SAD-u, Ajako Curuta je i američki đak, odnosno proizvod različitih pijanističkih škola, od kojih jedna potiče i od čuvenog Poljaka Mareka Jablonskog. Umetnica sa bogatim repertoarom, pokazala je izabranim programom upravo njegovu šarolikost, ali i afinitet, po prikazanim interpretacijama čini se veći za muziku savremenijih autora. Premda bismo zamerili dužini trajanja koncerta, koji bi primerenije izgledao da je sadržao, uz jednu cikličnu kompoziciju, nekoliko kraćih dela, čime bi pijanistkinja efektnije i iz više uglova prikazala različite pristupe izvođenju, izgleda da to mladoj, većinom učeničkoj publici nije smetalo.
S velikom pažnjom, jer radi se uglavnom o polaznicima kurseva, budući umetnici pratili su specifičan senzibilitet, čija se različitost od evropske često potencira. Mi toj specifičnosti i ne bismo pridavali toliku pažnju, jer u slučaju Betovenove rane Sonate u Ce-duru, opus 2, broj 3 i nije bilo posebnog stilskog pomeranja. Pre nam je zasmetala nedovoljna koncentracija i nepreciznost izvođenja, koji su nekoliko puta kvarili utisak o lepom, zvonkom tonu, vedroj svežini tema i delikatnom, perlastom toku finala. Isto tako nedostajala nam je i ona prava intuitivnost poniranja u Albenizova muzička platna njegove “Iberije”, čiju izvornost posebnog španskog muzičkog folklora, odnosno njegovih odjeka, Ajako Curuta nije u potpunosti doživela, ili je njen doživljaj znatno uzdržaniji od našeg.
Specifičan je bio i pijanistkinjin odnos prema svetu Roberta Šumana, čiji je “Karneval” izvela u drugom delu večeri. Nižući slike poznatih naslova, ona je neke od karaktera ostvarila tek u naznakama, nepotpuno profilisane, potpunu dorečenost postigavši tek u prkosnom, akordski snažnom završnom maršu.
I pored interpretativne nedorečenosti, veče Ajako Curute imalo je svoj blistavi vrhunac u trećem stavu Sonate (1949) francuskog kompozitora 20. veka Anrija Ditijea, u kojem je do izražaja došao upravo njen snažan afinitet i elan za moderniju zvučnost, čvrstu arhitetoniku forme, moćnu akordiku i krupnu tehniku, džezerske ritmove i tokatnost udara, te širok dinamički dijapazon.
|
|
|
LIKOVNI ŽIVOT
Razigrane stilizacije
Retko imamo priliku da u našim galerijama vidimo slikarske radove na svili, naravno izvedene posebnim tehničkim postupkom i materijalom koji zahtevaju dosta znanja i veštine. Stoga radovi Tamare Terzić, mlade autorke iz Novog Sada, izloženi u novosadskoj Galeriji “Stari prostor” (pasaž Jevrejske 1) predstavljaju pravo osveženje. Ona je izložila tridesetak slika malog formata, koji ne prelazi dvadeset centimetara, izuzetno živih boja i razigranih formi. Radi se o dekorativnim stilizacijama pejzaža, arhitekture, enterijera. Izvedene su čistim površinama boje uokvirenim belim linijama, u tehnici batika ili direktnim oslikavanjem. S obzirom na zahtevnost izvođačke tehnike i na veoma mali format, ovi radovi imaju iznenađujuće snažno vizuelno dejstvo. Kružne, tačkaste i paralelne linije daju ritam i svojevrsnu treperavost ovim radovima, koji se, inače, u galeriji mogu kupiti po pristupačnim cenama.
Tamara Terzić (1977) završila je Akademiju primenjenih umetnosti u Firenci, Italija, na smeru tekstilnog dizajna. NJena izložba može se pogledati u narednih desetak dana.
|
|
|
PREMINUO OPERSKI PEVAČ SAŠA KOVAČIĆ
Prerani odlazak mladog baritona
U Beogradu, u 39. godini, preminuo je Saša Kovačić, solista Opere Srpskog narodnog pozorišta. Novosadska opera ostala je bez jednog od najperspektivnijih solista izuzetnih pevačkih sposobnosti koji je kontinuirano uspešnim ulogama stasao u nezamenjive prve soliste. Kovačić je pevanje učio kod profesora mr Julijane Anastasijević, Oktava Enigareskua i Prizrenke Petković MekKrej u rodnom Novom Sadu, gde je stekao i temeljno muzičko obrazovanje. Član Opere SNP postao je 1986, a 1993. solista ove kuće.
Ostvario je niz uloga raznovrsnog operskog repertoara kao što su Ubereto u “Služavki gospodarici”, Falke u “Slepom mišu”, Dankairo i Morales u “Karmen”, Šarples u “Madam Baterflaj”, Belkore u “LJubavnom napitku”, Vaso u “Sutonu”, Krušina i Miha u “Prodanoj nevesti”, Albert u “Verteru”, glas u “Karmini burani”, Impresario u “Viva la mami”, Jusl u “Violinisti na krovu”, Doktor i Prikaza u “Magbetu”, Markiz d Obinji u “Travijati”, Marulo u “Rigoletu”. Posebno su bile zapažene uloge Žorža Žermona u “Travijati”, Bartola u “Seviljskom berberinu” i Sime mlinara u “Eri s onog svijeta” za koje je prošle godine dobio i godišnju nagradu Srpskog narodnog pozorišta. U Kamernoj operi “Madlenijanum” ostvario je dve uloge: Čoveka s mazgom u “Mudrici” i Guljelma u operi “Tako čine sve”. Osim operskog, negovao je i koncertni stil pevanja nastupajući s mnogim dirigentima iz zemlje i inostranstva.
|
|
vrh strane
|
|