Vojvodina ima veliki broj zanimljivih i vrednih kulturno-istorijskih spomenika koji se nalaze pod zastitom drzave. O njima se staraju Pokrajinski zavod za zastitu spomenika kulture, regionalni zavodi i druge kulturne institucije. Od arheoloskih nalazista najvecu paznju privlaci Gomolava na obali Save, gde se moze pratiti kontinuitet kultura od 5000. godine stare ere sve do XVI veka. Iz antickog doba najvecu vrednost imaju ostaci rimskog grada Sirmijuma u Sremskoj Mitrovici. Otkrivene su rusevine carske palate ukrasene mozaicima. U toku izgradnje grada nalaze se
novi vredni detalji koji se smestaju u Muzej Srema ili se konzerviraju na mestu gde su nadjeni. U muzejskom lapidariju nalazi se bogatstvo skulptura, nadgrobne i arhitektonske dekorativne plastike, mozaika i fresaka. Uticaji i dodiri kultura Istoka i Zapada mogu se videti na ostacima gradjevina iz srednjeg veka. Na rusevini romano-gotske crkve Dombo u Rakovcu nalazi se zanimljiva kamena plastika. Araca kod Novog Beceja, sagradjena pocetkom XIII veka, impresivna je rusevina romanske bazilike. Franjevacki samostan u Bacu sacuvao je originalnu srednjovekovnu apsidu. Delimicno je sacuvana i stara crkva Svete Marije u Morovicu.

Trvdjava Bac

      Tvrdjava Bac sacuvala je monumentalnost srednjovekovnih fortifikacija. Sagradjena je 1338-42. godine i spaljena za vreme Rakocijeve bune 1703. godine i vise nije obnavljana. Nalazi se na ostrvu opkoljena recicom ostongom, barom i vestackim kanalom. Osnova grada je u obliku nepravilnog cetvorougla, na cijim uglovima se dizu cetiri kule, od kojih je glavna visoka 18 metara. Od utvrdjenja na Vrsackom brdu i kod Vrdnika ostale su donzon-kule, a od tvrdjave u Starom Slankamenu samo slikoviti detalji.
      U jugozapadnoj Backoj manastir Bodjani reprezentuje domacu varijantu barokne arhitekture i likovne umetnosti. Izuzetnu vrednost imaju freske Hristofora Zefarovica iz 1737. godine. Manastir Kovilj kod Novog Sada jedno je od poslednjih mesta susreta vizantijske tradicije s evropskim barokom, dok manastir Mesic u jugoistocnom Banatu ima lep zivopis iz 1743. godine i vrednu biblioteku.
     Petrovaradinska tvrdjava u Novom Sadu predstavlja najatraktivniji kulturno-istorijski spomenik. Ima tragova da je jos u rimsko doba tu postojalo utvrdjenje.
      Sadasnja tvrdjava podignuta je izmedju 1690. i 1776. prema francuskom Vobanovom fortifikacionom sistemu. Tvrdjava je od 1950. godine centar kulturnih aktivnosti, turizma i rekreacije. Podgradje Petrovaradina, u senci Tvrdjave, najcelovitija je stara urbana aglomeracija sacuvana do nasih dana.
      Dvorci koji su gradjeni na imanjima veleposednika skromne su varijante u ovom arhitektonskom rodu, ali ima i nekoliko lepih ostvarenja - baroka (Horgos), klasicizam (Celarevo) i secesije (Aleksa Santic). Od spomenika iz narodnooslobodilacke borbe, pored memorijalnog kompleksa na Iriskom vencu, istice se Spomen-groblje u Sremskoj Mitrovici. Masivne zatravnjene humke, izvedene po projektu arh. Bogdana Bogdanovica, potresne su u svojoj jednostavnosti i dostojanstvu.