Autonomna Pokrajina Vojvodina cini severni deo Republike Srbije odnosno Savezne Republike Jugoslavije. Prostire se na Panonskoj niziji sa povrsinom od 21.506 kilometara na kojoj zivi oko dva miliona stanovnika. Glavni grad je Novi Sad.
     Ovde se govori i uci na pet maternjih jezika: srpskom, madjarskom, rumunskom, slovackom i rusinskom, a tu zive i drugi pripadnici brojnih naroda i narodnosti. Zblizeni vekovima, ovde su ljudi zbratimljeni. Zato nije ni cudno da se tu i gosti osecaju kao kod kuce.
     Svojom plodnoscu ova ravnica je od najranijih vremena privlacila mnoga plemena i narode. Otuda je Vojvodina riznica kultura ciji nas materijalni i duhovni tragovi vode u proslost daleku vise od 50.000 godina. Pored mnogih arheoloskih lokaliteta, a najpoznatiji su Gomolova kod sela Hrtkovaca i Sirmijum u Sremskoj Mitrovici, paznju privlace brojni izuzetno ocuvani manastiri sa bogatim srednjevekovnim freskama i vojna utvrdjenja od kojih je najocuvanija Petrovaradinska tvrdjava kod Novog Sada. Njena gradnja je pocela 1692, a trajala je skoro sto godina.

Jedrilicari na Palickom jezeru

     Plovna kanalska mreza hidrosistema Dunav - Tisa - Dunav najduza je u Evropi, a za njena korita iskopano je vise zemlje nego za dva Suecka kanala.
     Obedska bara je najvece staniste ptica selica iz Evrope na putu za jug. Ne manje zanimljiva je i Deliblatska pescara koju mnogi zovu Mala Sahara a jedina je pustinja na nasem kontinentu.
     Termalnih i mineralnih izvora ima po celoj Vojvodini. Poznate su banje u Slankamenu, Melencima, Kanjizi, Bezdanu, Novom Sadu, Vrdniku i radioaktivno blato u Jermenovcima.

     Najcesca meta lovaca su: fazani, jerebice, divlje patke, zecevi, divlje svinje i kapitalni primerci podunavskog i posavskog jelena. Ovako bogatstvo divljaci omogucilo je formiranje brojnih lovista od kojih su najpoznatiji u okolini Backe Palanke, Baca, Sombora, Subotice, Novog Beceja, Perleza, u posavskim i podunavskim sumama, u Fruskoj gori, na Vrsackom bregu i u Deliblatskoj pescari.
     Vinova loza i vocke se gaje u Vojvodini vec vise od 2.500 godina. I u vreme Rimljana a i u srednjem veku bila su poznata vina sa Fruske gore, Juznog Banata i Subotickog vinogorja.

     Preko ovog podrucja oduvek su vodili najkraci putevi izmedju Centralne Evrope i Bliskog Istoka. Stoga su se na vojvodjanskoj trpezi i do danas zadrzali specijaliteti evropske i orijentalne kuhinje.
     Ovde, rekli smo zive mnogi narodi i narodnosti a sa njima i njihovi obicaji i pesme. Mozda su bas te pesme, kojima se uz svoj ponos covek ravnice odupre i horizontalama zivota - ono sto ce te poneti kao najlepsu uspomenu.

Detalj nacionalne kulture